Faszie to wszystkie włókniste struktury tkanki łącznej w ciele. Należą do nich: więzadła (łączenie kości z kością, aby utrzymać staw), ścięgna (łączenie mięśnia z kością), tkanka łączna mięśni, torebki stawowe i torebki narządów. Faszie znajdują się pod skórą właściwą.
Powięzi doskonale dostosowują się do nowych warunków: przy lokalnym obciążeniu, na przykład regularnym sporcie, sieć reorganizuje się i wzmacnia. Niestety, to skomplikowane sploty są również narażone na wiele obciążeń. Ponieważ tkanka łączna nie jest ukrwiona, to wyłącznie ruchy zapewniają transport składników odżywczych do powięzi wraz z limfą oraz usuwanie produktów przemiany materii. Brak ruchów mięśni powoduje jednak zlepianie się powięzi. Dzieje się tak głównie z powodu coraz większego nagromadzenia fibrynogenu w płynie, który normalnie jest potrzebny do zamykania ran. W tkance łącznej może on również zlepiać się, gdy jest tam wysoko skoncentrowany z powodu niewystarczającej wymiany. Kluczową rolę odgrywa także sama płynność tkanki łącznej. Im mniej wody zawiera, tym bardziej skoncentrowane są zawarte w niej substancje. Zlepienie i stwardnienie powięzi można więc przypisać zbyt małemu wiązaniu wody. Gdy w powięziach jest za mało kwasu hialuronowego, udział płynów stale maleje, a tkanka łączna staje się coraz twardsza i mniej elastyczna.
Zlepione i stwardniałe powięzi powodują ból
Bóle stawów, problemy z plecami i pogorszenie ruchomości mogą być skutkiem zlepionych i stwardniałych powięzi. Szczególnie bóle, których przyczyny nie można ustalić nawet po dokładnych badaniach, często można przypisać zlepionym powięziom. Końcówki nerwowe nie są już odpowiednio chronione przez powięzi, lecz mogą być łatwo uciśnięte. Ścisła współpraca receptorów w powięziach sygnalizuje wtedy, że coś w organizmie jest nie w porządku, mimo braku widocznych urazów czy stanów zapalnych. Ponieważ powięzi tworzą gęstą sieć, lokalne zlepienia mogą z czasem negatywnie wpływać na cały organizm.
Kwas hialuronowy sprawia, że powięzi stają się bardziej elastyczne
Wraz z wiekiem zawartość płynów w powięziach coraz bardziej się zmniejsza. Tkanka łączna staje się mniej elastyczna, ponieważ proporcje przesuwają się coraz bardziej na korzyść sztywnych włókien kolagenowych, podczas gdy udział naturalnego kwasu hialuronowego spada. Już od około 25. roku życia nasz organizm produkuje mniej tego polisacharydu. Jednak nie tylko naturalny proces starzenia się, ale także brak ruchu, nadwaga, stres i niewłaściwe odżywianie mogą negatywnie wpływać na powięzi. Regularne dostarczanie preparatów zawierających kwas hialuronowy, obok ćwiczeń rozciągających, masaży i zrównoważonej diety, może poprawić funkcjonowanie powięzi i jednocześnie złagodzić wiele bólów w stawach, mięśniach i ścięgnach.
